Gazeta codzienna

Sztuka. Kultura. Nauka.

* * *
Merkuriusz Polski dzieje wszystkiego świata w sobie zamykający dla informacji pospolitej. Od 3 stycznia 1661.
czwartek, 28 Marzec, 2024 - 21:16

Katastrofa mostu w Tacoma i stadionu w Fidenae

sob., 20/07/2013 - 01:12

Największa katastrofa architektoniczna w historii i największa tragedia stadionowa świata zdarzyła się blisko 2 tys. lat temu w upadającym już wówczas mieście Fidenae. Zginęło lub zostało rannych ok. 50 tys. (wg Tacyta) do 20 tys. (wg Swetoniusza) osób. Architektura od lat zaliczała się do najważniejszych dziedzin życia. Była ważnym elementem rozwoju cywilizacyjnego. Obecnie jest również kierunkiem studiów w uniwersytetach i politechnikach, zaliczanym do najbardziej wymagającym. Jednak nad nią stoi człowiek, który nigdy nie jest nieomylny. Po tym wypadku zmieniono przepisy o organizacji imprez masowych w ówczesnej Rep. Rzymskiej.


Błędy popełnione w planach czy wykonaniu wielokroć kosztowały życie wielu niewinnych ludzi. Często zapomina się o ważnych rzeczach, kosztem pamiętania o szczegółach. Dbając o estetykę pomija się względy bezpieczeństwa. Expressis vibre zauważalne jest to w przypadku katastrofy amfiteatru w Fidenae z czasów Cesarstwa Rzymskiego. W wyniku zawalenia spowodowanego prawdopodobnie złym doborem materiałów życie straciło wiele tysięcy osób.
W annałach państw wielokrotnie opisywano podobne katastrofy. Wraz z upływem czasu dążono do poprawy jakości budynków, jednak wciąż zdarzają się wypadki. Jednym z współczesnych jest zawalenie się amerykańskiego mostu w Tacomie. Uchybienia podczas budowy i projektowania, których się dopuszczono, spowodowały unicestwienie obiektu. Most nie zachowywał się stabilnie podczas wiatru, był chwiejny podczas przejazdu aut. Stało się to atrakcją miasta aż do silnego huraganu, który unicestwił tenże obiekt turystyczny

Opis katastrofy

W 27 roku ne, podobno tanio zbudowany drewniany amfiteatr , zbudowany przez przedsiębiorcę o imieniu Atilius, załamał się w Fidenae powodując zdecydowanie najgorszą katastrofę stadionu w historii, z aż 50 tys. (Tacyt) lub 20.000 zabitych i rannych z ogólnej widowni 50000, wg Swetoniusza [ 5 ] [ 6 ] Cesarz Tyberiusz zakazał pokazów gladiatorów, jak się domniemuje, a gdy zakaz został zniesiony, społeczeństwo przybywało do najwcześniejszych zdarzeń, i w ten sposób pojawił się wielki tłum, gdy stadion się zawalił, w dniu swojego otwarcia. Senat Rzymu odpowiedział na tragedię poprzez zakazanie ludziom z majątkiem mniejszym niż 400000 sestercji urządzania pokazów gladiatorów, a także wymógł, aby wszystkie areny były budowane w przyszłości na solidnych fundamentach, sprawdzonych i dopuszczonych do spełniania norm. Rząd również "wypędził" Atiliusa. [ 7 ]


Referencje 

4 Dionizy w Halikarnasie . "Book V.40-43" . Starożytności rzymskie .
5 Tacyt . "IV.62" . Annales . Tacyt szacunkowa 50.000 martwych lub rannych.
6 Gajusz Swetoniusz Tranquillus . "Tiberius.62" . Żywoty cezarów . Swetoniusza szacunkowa 20.000 zmarłych.
7 Tacyt . "IV.62" . Annales . . Tacyt jest jasne, o co dokładnie wygnanie Atilius pociągnęło za sobą - może on został wygnany z jakimś terytorium, lub jedynie zakazano wznoszenia nowych gladiator gier, lub inna forma wygnania.

wg http://www.smashinglists.com/ wg http://www.smashinglists.com/

In 27 AD, an apparently cheaply built wooden amphitheatre, constructed by an entrepreneur named Atilius, collapsed in Fidenae resulting in by far the worst stadium disaster in history with as many as 20,000 dead and wounded out of the total audience of 50,000. The emperor Tiberius had banned gladiatoral games, it seems, and when the prohibition was lifted, the public had flocked to the earliest events, and so a large crowd was present when the stadium collapsed. The Roman Senate responded to the tragedy by banning people with a fortune of less than 400,000 sesterces from hosting gladiator shows, and also requiring that all amphitheatres to be built in the future be erected on a sound foundation, inspected and certified for soundness. The government also "banished" Atilius.[wikipedia]

Katastrofa mostu w Tacoma to katastrofa budowlana, która miała miejsce 7 listopada 1940 w mieście Tacoma w północno-zachodniej części Stanów Zjednoczonych Ameryki. Katastrofa ta stanowi wzorcowy przykład znaczenia wpływu parcia wiatru na konstrukcję jako oddziaływania dynamicznego, które należy uwzględnić podczas projektowania konstrukcji tego typu.

Most wiszący w Tacoma miał główne przęsło o długości 840 m przy szerokości jedynie 12 m, co było przyczyną jego niebywałej wiotkości. Już w trakcie budowy, podczas montażu deskowania dla zabetonowania jezdni, pracujący robotnicy doznawali mdłości wynikających z dużych ugięć mostu. Po oddaniu do eksploatacji, stał się on prawdziwą atrakcją turystyczną, ze względu na "niesamowite wrażenia" towarzyszące przejazdowi przez most, tak iż nazwany został potocznie "galopującą Gertie".

Po czterech miesiącach istnienia, rano 7 listopada 1940 roku silny sztorm wiejący od oceanu (56-67 km/h), spowodował wprowadzenie mostu w drgania. Początkowo (godz. 7:00), był to ruch pomostu w płaszczyźnie pionowej (podnoszenie i opadanie o amplitudzie ok. 90 cm z częstością 36 razy na minutę), później ok. godz. 10:00 rytmiczne wznoszenie i opadanie zamieniło się w dwufalowy ruch skręcający 14 cykli na minutę z wychyleniem do 8,4 m, przy skręceniu dochodzącym do 45 stopni. Ok. 10:30 nastąpiło pierwsze załamanie jednej z płyt pomostu, a ok. 11:00 most rozpadł się ostatecznie. Nie było ofiar w ludziach. Jedyną żywą ofiarą był czarny, trójnogi cocker spaniel angielski o imieniu Tubby, należący do córki Leonarda Coatswortha, który spadł do wody, uwięziony w widocznym na filmie czarnym samochodzie.

Przebieg katastrofy został zarejestrowany na taśmie filmowej.

Przyczyną katastrofy mostu, oprócz wymienionej małej sztywności przęseł, była także niewystarczająca stateczność aerodynamiczna i związana z nią nieszczęśliwa zbieżność częstości własnej drgań przęseł i pylonów (zjawisko rezonansu).

Most został odbudowany według zmodyfikowanego projektu i otwarty ponownie 15 października 1950 roku.

wg wikipedii