Eforos z Kyme (gr. klasyczny Ἔφορος ok. 400 p.n.e. – 330 p.n.e.) to grecki historyk znany z opisu ujścia Wisły i wybrzeża Bałtyku. Ten autor 29-tomowego dzieła Historiai obejmującego okres od czasów I "Świętej Wojny" o skarbiec delficki (595 p.n.e.) do zdobycia Perinthus (340 p.n.e.) twierdził, że na obszarach zamkniętych wybrzeżem Bałtyku, brzegiem Wisły a pasmem Karpat żył lud lub naród o nazwie Enetoi/Wenetowie.

Eferos był zwolennikiem korzystania z retoryki przy tworzeniu dzieł historycznych. Uważał, że historycy powinni pisać przede wszystkim interesująco, pięknym i kwiecistym stylem i czynić swoje książki bardziej interesującymi poprzez korzystanie z anegdot.

opr. A. Fularz na podst. Wikipedii