Gazeta codzienna

Sztuka. Kultura. Nauka.

* * *
Merkuriusz Polski dzieje wszystkiego świata w sobie zamykający dla informacji pospolitej. Od 3 stycznia 1661.
czwartek, 2 Maj, 2024 - 06:19

Nowe źródła na temat obrzędów i wierzeń pogańskich

pon., 11/04/2016 - 16:34

Nowe źródła do religii Słowian, wg portalu mediewalia.pl 

"Co odkryto w ciągu ostatnich lat? Jeden z fragmentów Czynów królów Anglii (Gesta Rerum Anglorum) Williama z Malmesbury opisuje połabskie plemiona Wieletów i Vindelików, które w latach 1045-1056 weszły w układ z cesarzem Henrykiem III. Vindelici mieli czcić boginię Fortunę, której prawa ręka posągu trzymała róg z miodem pitnym. Pełny róg wieścił pomyślność i obfitość plonów, pusty zaś – przeciwnie, suszę i nieurodzaje.

Michał Łuczyński w 2009 r. zwrócił uwagę na Księgę cudów mnicha Herberta (Herberti turrium sardiniae archiepiscopi miraculis libri tres). Napisał ją cysters Herbert w latach 1178-1180 w opactwie Clairvaux. Wersja zawierająca interesujące opowiadanie o kulcie Słowian zachodnich znana jest wyłącznie z trzech, spośród kilkunastu, rękopisów tego popularnego w średniowieczu zbioru. To literacka historia o misji dyplomatycznej młodego duńskiego chrześcijanina „do ziemi pogan”, mająca miejsce w latach 50. XII w. Nie pada ani nazwa miejsca, ani bóstwa, ale Łuczyński przypuszcza, że mogło chodzić o Jarowita z Wołogoszczy. Ukazane jest surowe i przerażające bóstwo ubrane w szaty królewskie, wieszczące, potrafiące zsyłać choroby, klęski i nieurodzaje. Do jego świątyni przybywano w oznaczone dni w ciągu roku, podczas których biesiadowano, a bóstwo miało swój własny osobny stół. Podczas wizyty chrześcijanina słowiański bóg ukazuje się, zasiada na tronie i oznajmia, iż uciekł przed krzyżem, ukrył się w morzu i ponownie przybył do swoich czcicieli. Następnie znika.

O Perunie mówi zapewne, niemal nieznany i częściowo zrekonstruowany, fragment kazania w formie graffiti z XII w. z Nowogrodu. Dowiadujemy się z niego, że według wierzeń Nowogrodzian jakiś bies rządzi niebem i pogodą. Borys Rybakow, który udostępnił fragmentarycznie zachowany zapis szerszemu gronu czytelników, przypuszczał, że mamy tu do czynienia z opisem wierzeń sekty bogomiłów. Tradycje kultu Peruna w tym mieście mogą jednak świadczyć na korzyść innej tezy – że biesemwspomnianym przez kaznodzieję mógł być pierwotnie bóg burzy"

wg http://mediewalia.pl/publicystyka/nowe-zrodla-do-religii-slowian/